фото показано с : 015.by
2017-1-28 12:00 |
“У мяне заўсёды былі сабакі, праўда, меншыя, пекінэсы”, – Ірына Ісачанка гладзіць аўчарку Альфу па холцы, сабака зазірае ёй у вочы. Альфу ёй падарылі два гады таму маленькім шчаняткам, каб запоўніць эмацыйную пустэчу ў жыцці сталай жанчыны.
Маўляў, дзеці выраслі і жывуць сваім жыццём, а з такой сяброўкай будзе весялей і больш бяспечна. Толькі сяброўства напачатку не складвалася. “У сем месяцаў ужо думала, як ад яе пазбавіцца, бо вялізным сабакам стала немагчыма кіраваць”, — прызнаецца Ірына. І невядома, як бы магла скончыцца гэта гісторыя, калі б выпадкова не убачыла аб’яву на плоце. .
Подробнее читайте на 015.by ...
